Terugkijken?

Column wethouder Sander van Nieuwenhuizen

In de gemeenteraad gebeurt het nogal eens: terugkijken. De een is daar heel bedreven in, de ander wil het juist niet. En op straat hoor ik met enige regelmaat: ‘Vrôgger jongen, vrôgger was dit toch wel beter’. Of dat zo is? Dat laat ik maar in het midden. Ik vind juist dat we vooruit moeten kijken. We willen verder, we willen vernieuwen, we willen verbeteren. Maar om dat goed te kunnen doen, moeten we wél weten waar we vandaan komen vind ik. Wat heeft ons – ons dorp en de inwoners, ondernemers en verenigingen – gemaakt tot wie we nu zijn?

Opgerakeld

Als Putter (voor de ingewijden: dat is iemand waarvan de familie verschillende generaties lang in Putten woont), heb ik onze dorpsgeschiedenis en familieachtergrond in de loop der jaren steeds meer leren kennen en waarderen. Ik ontdekte hoeveel verhalen en herinneringen er vastzitten aan plekken waar ik elke dag voorbij loop. Dat soort verhalen worden opgerakeld en doorgegeven op Verhaal van Putten en bewaard in ons erfgoed. Denk aan de museumboerderij, het stoomgemaal, museum, oude gebouwen en straatnamen.

Stoffig?

Vroeger was het behoud van oude gebouwen iets voor ‘stoffige mensen’. Het stond vooral de vooruitgang in de weg, zo werd gedacht. Nieuwbouw moest ruimte krijgen en oud was vooral… oud. Maar stel je eens voor dat Amsterdam in de jaren ’70 het oorspronkelijke plan had doorgezet om de grachtengordel te slopen – het werd écht serieus overwogen. Dan was één van de mooiste plekken van Nederland voorgoed verdwenen. Onvoorstelbaar, toch?

Zichtbaar

Gelukkig kijken we tegenwoordig anders naar erfgoed. We zien het niet meer als last, maar als iets waardevols. Als iets dat ons helpt begrijpen waar we vandaan komen. Daarom hebben we onlangs het besluit genomen om een heel aantal oude gebouwen in ons dorp tot monument te verklaren. Niet om ontwikkelingen tegen te houden, maar om te zorgen dat het verhaal van Putten zichtbaar blijft in ons straatbeeld.

Verbinden

Die gebouwen, plekken en verhalen verbinden ons met de generaties die vóór ons in Putten leefden en werkten. Hun keuzes, hun manier van leven, de plekken waar zij woonden en werkten, hun herinneringen: ze zitten verstopt in die stenen, die balken, die boerderijen. Door te bewaren wat nog overeind staat, kunnen we letterlijk terugkijken in de tijd.

Als lokale en betrokken wethouder van ons prachtige dorp ben ik er trots op dat wij als gemeenschap onze geschiedenis steeds meer koesteren. Niet om stil te blijven staan, maar juist om mét elkaar vooruit te gaan.

 

Reageren op deze column?

Graag! Mail naar communicatie@putten.nl met als onderwerp “Fontanusplein 1”.