Vakantie

Column burgemeester H.A. Lambooij

De vakantieperiode voor de regio-midden zit er praktisch weer op. De scholen beginnen weer en het leven herneemt zijn normale loop. Velen van u hebben de vakantie elders doorgebracht, terwijl anderen ervoor kozen om gewoon in Putten te blijven. Mijn vrouw en ik kozen ervoor om een paar weken in Oostenrijk en Italië door te brengen. Bij ons is het gelukkig zo dat mijn vrouw de vakanties bedenkt en organiseert. Dat kan ze prima en als ik het zou moeten organiseren dan kwamen wij nooit van huis.

Het “op vakantie gaan” levert bij mij altijd een gevoel van lichte stress op. Waarschijnlijk wordt dat gevoel veroorzaakt door de eindeloze reeks vragen die beantwoord moeten worden alvorens de reis kan beginnen. U kent ze wel; “zijn de paspoorten nog geldig?”, “moet de auto eerst nog een beurt?”, “wie houdt een oogje in het zeil bij oma tijdens de vakantie?”, “moeten we nog langs de ANWB?” en deze lijst is natuurlijk eindeloos langer te maken. Wanneer alle vragen naar tevredenheid zijn beantwoord kan de reis worden aangevangen. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat het reizen als zodanig mij wel bevalt. Ik kan erg genieten van de schitterende natuur en cultuur in andere landen, het wandelen in de bergen, het bezoeken van een oud stadje en het - bij voorkeur met behulp van een kabelbaan - letterlijk komen tot grote hoogten en daarbij genieten van fraaie vergezichten.

In één hotel ontmoetten wij een echtpaar uit Oostenrijk. Mevrouw zat in de gemeenteraad. Dat leidde natuurlijk tot een gesprek over de verschillen in staatsinrichting in verschillende landen en het bespreken van allerlei politiek/bestuurlijk lief en leed. Boeiend en leerzaam. Bovendien brengt het mij wederom tot de voorzichtige conclusie dat wij het hier in ons kleine Nederland zeker niet slecht geregeld hebben.

Toch, iets van die lichte stress blijft. Hoe vergaat het de (klein)kinderen? Tijdens de vakantie werd mijn broze 93-jarige moeder in het ziekenhuis opgenomen en moest daar een aantal dagen blijven. Dat betekende veelvuldig contact met mijn broer, die haar dagelijks bezocht.

Voor mijzelf is dan ook het weer thuiskomen één van de mooiste aspecten van het op reis gaan. ”We zijn weer lekker thuis in het eigen vertrouwde Putten”, zeggen wij we dan. We kunnen weer op bezoek gaan bij oma en gelukkig zijn alle (klein)kinderen ook weer veilig thuis. Sommigen hebben de herfstvakantie al gepland. Wij niet.

 

Reageren op deze column?

Graag! Mail naar communicatie@putten.nl met als onderwerp “Fontanusplein 1”.